Op 5 juli 2017 is Gerrit Komrij vijf jaar geleden overleden. Een treurig lustrum. Hij wordt al een half decennium zeer node gemist, wellicht het meest als commentator en duider van de vele wanen en waanzinnigheden van deze zonder hem wel erg duistere en humorloze tijden. Zijn averechtse houding kenmerkte het hele, vrijwel onafzienbare oeuvre dat hij in bijna een halve eeuw produceerde als dichter, columnist, essayist, criticus, toneelschrijver, romancier, vertaler en bloemlezer. Gerrit Komrij was zo veelzijdig en productief dat dit themanummer niet helemaal recht kan doen aan het veelkantige belang en de brede verscheidenheid van zijn literaire erfenis. Aandacht is er voor zijn verhouding met Zuid-Afrika, het toneel- en vertaalwerk, de televisiekritieken, de botsingen met J. Bernlef, zijn rol als homoactivist, dichter des vaderlands en inspirator van mededichters van toen en nu. Voorts nog inkijkjes in Komrij-antiquariaatscatalogi en in zijn papieren geheugen. Kortom: een gevarieerde verkenning van het Komrijk en een fraai eerbetoon aan een unieke en inspirerende vriend van de poëzie, boeken en schone letteren.

Arie Pos
(gastredacteur)