‘Hennys dood: ik ben nog altijd gezlagen van pijn over het ontzettend bericht dat John Meulenhoff mij stuurde in een briefkaart met de woorden: “Wij lazen in de courant, dat je vriend Marsman verongelukt is. Rien is gered. M.t.B. en E.d.P.  zijn na een zware ziekte gestorven.” Meer niet. Later ontving ik een brief die mij vroeg over de nadere omstandigheden van zijn dood. Dus de menschen in Holland weten nog altijd niet hoe het gebeurd is. Ook vroeg Annie, waar Rien verblijf houdt. Niemand weet het.

De ontreddering na de dood van zijn vrienden Marsman, Ter Braak en Du Perron, allen binnen vijf weken in het voorjaar van 1940, is groot bij de naar Portugal gevluchte Duitse vertaler en schrijver Albert Vigoleis Thelen (1903-1989). Zijn brief over de laatste contacten met Marsman en diens vrouw Rien is een dramatisch hoogtepunt in de correspondentie met zijn Nederlandse schrijversvrienden, onder wie behalve genoemden ook Jan Greshoff en Victor van Vriesland. In dit nummer veel aandacht voor de auteur van de door Thomas Mann en Maarten ’t Hart mateloos bewonderde roman Het eiland van het tweede gezicht. Thelens tweede grote schelmenroman Der schwarze Herr Bahßetup moet maar gauw in het Nederlands vertaald worden, ook al omdat die in Amsterdam en Den Haag speelt. Hans Ester en Thelen-bezorger Jürgen Pütz belichten het werk van deze in kleine kring zeer bewonderde schrijver.